آسمان
از انبوه ابر می گیرد
دل من ، از نبود تو .
ابر
از شکایت رعد می بارد
نگاه من ، از سکوت تو .
زمین زندگی ام
هوای تو دارد .
تا پرسش های دنیایم را
تو پاسخی ،
چاره ای نیست
که زمین
از اشارت بهار
بار و بر می گیرد ،
زندگی ام
از بشارت تو .
پایم خواب رفته
بیچاره
خسته ست
بیچاره من
که برای دیدن تو
خوابم نمی برد.
************
گریه کن از شهر چشات ، ابرای دلتنگی بره
بیُـفته از بوم دلت ، گلدون خشک خاطره
گریه کن این بغض سمج ، مشق شبش خط بخوره
اینجا کتابای دلا ، قصه هاش از گریه پُره
گریه کن این هق هق مست ، خواب سکوت رو بشکنه
خنده ی پشت گریه هات ، حرفای تازه می زنه
گریه کن ، از گریه نترس
پنجره داره این قفس
اینجا تو این بی کسی ها
لحظه ای هستم همه کس
گریه کن اینجا پیش من ، نشمُـره هیشکی اشکاتو
نشکـنه دنیای دروغ ، خلوت خوب دنیـاتو
اینجا سوال بی صـدا ، گریه داره جای جواب
هرکسی با درد خودش ، گوش می ده به حرف حساب
رو شـونه ی کوه غمام ، گریه کن ای ابر صبور
غصه رو از اینجا بشـور ، رود بره تا دریای دور
گریه کن ، از گریه نترس
پنجره داره این قفس
اینجا تو این بی کسی ها
لحظه ای هستم همه کس ...